Edebiyatımızda —özellikle söz konusu eleştiri
olduğunda— nice zamandır hastalıklı bir sessizliğin
hüküm sürdüğünü görüyoruz. Yapay Şair-ler, kendi
metinleri dışında başka şiirler ile hiç ilgilenmiyor,
görmüyorlar bile: Kör. Pişikten huzursuz, kan
çıbanından oturamaz ve diş ağrısından uykusuz olması
gereken bu zümre, etrafta uçuşan Yapay Şiir-lerden
rahatsızlık duymuyor, ses de çıkarmıyor: Dilsiz. En
babasıysa kafasına kuş pislemiş gibi mırıl mırıl
mırıl-danıyor. İşte Kadir Tepe, taşan bardağı kırıp bu
iplemezliğe karşı bir eylem planında bulunuyor fakat
bu plan, bize sattıkları (en azından satmaya çalıştıkları)
“çiçek-böcek” gibi bir kumar oyunu değil, iltihaplı
gördüğü yeri ısırıp tükürmek için tebdili kıyafet
çarşılarda gezen bir ısırma hastasının her seferinde
kazandığı bir pazar-lık: Kumar. Tıpkı huzursuzluğu
seven bir Çâlâb’ın, rahatsız etmeyi amaç edinen kulu
gibi: Kumarda yalnızca dişlerini kaybeden…
“‘Halk’ masallarına inanma. Emir alma, emir verme.
Sat hatıralarını, antika seni ilgilendirmiyor bugün.
Küçümsenmeni engelleme! Asla taklit etme. Isrardan
vazgeçme, nazlanma ve delişmenliğini koru. Şık ol.
Bütün katiller iyi giyinirler çünkü.”
 

Isırma Hastalığı Şiir Yazıları isimli 172 sayfadan oluşan kitap ; Kadir Tepe tarafından yazılmış ve FABRİK KİTAP yayınevinin 30.10.2023 tarihinde yayımlanmıştır.